Πριν αρκετά χρόνια, όταν ήμουν φοιτητής, είχα νιώσει τεράστια ευγνωμοσύνη για τους μεγάλους επιστήμονες, τους ανθρώπους αυτούς που με τη δύναμη του νου τους αποκάλυπταν τα μυστικά του σύμπαντος και οδηγούσαν την ανθρωπότητα προς ένα λαμπρότερο μέλλον.
Η άνεση με την οποία χειρίζονταν δυσνόητες έννοιες μου θύμιζε τους μεγάλους συνθέτες της κλασικής εποχής της μουσικής με τη διαφορά ότι οι νότες τους ήταν οι μαθηματικές εξισώσεις και αντί για πεντάγραμμο είχαν στα χέρια τους ένα ολόκληρο σύμπαν. Έτσι είχα γράψει ένα ποιητικό κείμενο με τίτλο “στον αστρομουσικό” -το οποίο έμοιαζε περισσότερο με ποιητικό γράμμα- με σκοπό να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου.
Με αφορμή τον πρόσφατο θάνατο του πολύ σπουδαίου ανθρώπου και επιστήμονα Stephen Hawking αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας ένα κομμάτι από αυτό το κείμενο. Είναι αφιερωμένο σε οποιονδήποτε άνθρωπο έχει αφιερώσει τη ζωή του στην εξήγηση του κόσμου στον οποίο ζούμε.
