Πριν από μερικούς μήνες, ερευνητές ανακάλυψαν πως ένα αντικείμενο, πιθανότατα τμήμα πυραύλου, επρόκειτο να προσκρούσει στην επιφάνεια της Σελήνης. Ο Bill Gray, δημιουργός του λογισμικού Pluto για την παρακολούθηση αντικειμένων κοντά στη Γη, ήταν ο πρώτος που το εντόπισε. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, η πρόσκρουση θα πραγματοποιούνταν στις 4 Μαρτίου στην αθέατη από τη Γη πλευρά της Σελήνης. Το γεγονός αυτό είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, καθώς μπορεί να συμβάλει σε μελέτες που αφορούν το έδαφος του δορυφόρου της Γης και, συγκεκριμένα, στον τρόπο σχηματισμού των κρατήρων.
Το εν λόγω αντικείμενο έχει μήκος περίπου 12 μέτρα, ενώ ζυγίζει 4.500 κιλά. Η πρόσκρουση του στη Σελήνη πρέπει να προκάλεσε ένα κρουστικό κύμα, το οποίο θα διαδόθηκε κατά μήκος του αντικειμένου, προκαλώντας την καταστροφή του πίσω μέρους του σε μικρά μεταλλικά κομμάτια που διασκορπίζονται σε όλες τις κατευθύνσεις. Ένα δεύτερο κρουστικό κύμα θα κατευθύνθηκε προς την επιφάνεια της Σελήνης. Η πρόσκρουση πιθανότατα συνοδεύτηκε από λάμψη, η οποία θα μπορούσε να είχε καταγραφεί, εάν υπήρχε σκάφος στην περιοχή εκείνη τη στιγμή.
Η προέλευση αυτού του “διαστημικού απορρίμματος” είναι ακόμα υπό συζήτηση. Πιθανότατα αποτελεί μικρό προωθητικό πύραυλο (booster) από κινέζικο πύραυλο ή κομμάτι από πύραυλο της Space X. Ωστόσο, καμία από τις δύο υποθέσεις δεν έχει επιβεβαιωθεί. Το κομμάτι αυτό φαίνεται να ταξίδεψε στο διάστημα για 7 χρόνια, πριν προσκρούσει τελικά στην επιφάνεια της Σελήνης με ταχύτητα 9.300 χιλιομέτρων ανά ώρα. H πρόσκρουση αναμένεται να έχει δημιουργήσει έναν κρατήρα διαμέτρου 20 μέτρων.
Εικόνα: NASA/LROC/ASU/Scott Sutherland
Προς το παρόν, δεν έχει ανιχνευθεί το αποτέλεσμα της πτώσης του αντικειμένου στην επιφάνεια του φεγγαριού. Με πρωτοβουλία της NASA, ωστόσο, ο δορυφόρος LRO, που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, πρόκειται να κατευθυνθεί στην ευρύτερη περιοχή που υπολογίζεται πως έγινε η πτώση. Ο LRO θα αξιοποιήσει τις κάμερες υψηλής ανάλυσης που διαθέτει για να καταγράψει εικόνες από το σημείο πρόσκρουσης. Η διαδικασία αναζήτησης του κρατήρα, όμως, είναι ιδιαίτερα απαιτητική και αναμένεται να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες.
Το τυχαίο αυτό “πείραμα” αποτελεί ευκαιρία για τους ερευνητές να μελετήσουν έναν κρατήρα πρόσκρουσης την περίοδο που δημιουργήθηκε. Η μελέτη αυτή μπορεί να αναδείξει τις επιπτώσεις των φυσικών συγκρούσεων, ενώ την ίδια στιγμή θα συμβάλει στη μελέτη του σεληνιακού εδάφους. Συγκεκριμένα, οι φωτογραφίες που θα ληφθούν από το LRO θα φανερώσουν πώς ήταν το σημείο πριν και μετά την πρόσκρουση. Με αυτό το τρόπο οι ερευνητές θα εντοπίσουν τυχόν αλλαγές στην επιφάνεια της Σελήνης. Οι επιπτώσεις της πρόσκρουσης μπορεί να εκτείνονται σε μια ακτίνα εκατοντάδων μέτρων. Παράλληλα, το σχήμα του κρατήρα και η εκτοξευόμενη σκόνη θα αποκαλύψουν τον προσανατολισμό του πυραύλου τη στιγμή της πρόσκρουσης.
Εικόνα: NASA
Οι συγκρούσεις και ο σχηματισμός κρατήρων είναι ένα σύνηθες φαινόμενο στο ηλιακό μας σύστημα. Οι κρατήρες θρυμματίζουν τους πλανητικούς φλοιούς, σχηματίζοντας ένα λεπτό κοκκώδες στρώμα. Ωστόσο, οι λεπτομέρειες αυτής της διαδικασίας δεν έχουν κατανοηθεί πλήρως, παρά τη συχνή εμφάνιση της.
Ανεξάρτητα, λοιπόν, από την προέλευση του αντικειμένου, αυτό το συμβάν θα προσφέρει σημαντική γνώση στους ερευνητές για την επιφάνεια της Σελήνης και τις ιδιότητες του εδάφους. Ίσως, επίσης, φανερώσει την ποσότητα και το βάθος του πάγου που είναι θαμμένος κάτω από την επιφάνεια. Τα ευρήματα θα έχουν σημαντική αξία για μελλοντικές διαστημικές αποστολές στη Σελήνη.
